THier zijn veel verschillende soorten hechtingen gegroepeerd door verschillende kenmerken. Inzicht in deze kenmerken zorgt voor ideale hechtingsselectie.
De belangrijkste factoren die worden gebruikt om hechtingen te classificeren zijn:
1.Absorbable versus niet-absorbeerbaar
2. Synthetisch versus natuurlijk
3.Monofilament versus multifilament
De eerste belangrijkste hechtingscategorie is absorbeerbare versus niet-absorbeerbare hechtingen. Hechtingen worden als absorbeerbaar beschouwd als ze het grootste deel van hun treksterkte verliezen over variabele perioden variërend van enkele weken tot enkele maanden. Absorbeerbare hechtingen worden vaak gebruikt voor een diepe tijdelijke sluiting totdat de weefsels genezen of wanneer het niet gemakkelijk is om ze anders te verwijderen. Op deze manier zijn ze nuttig voor het benaderen van randen van weefsellagen, het sluiten van diepe ruimtes of defecten, en het faciliteren van wondgenezing als onderdeel van een meerlagige sluiting. Wanneer ze oppervlakkig worden gebruikt, kunnen ze meer ontsteking hebben, wat kan leiden tot meer littekens. Als het oppervlakkig absorbeerbare hechtingen wordt gebruikt, is de aanbeveling dat een snel absorberende hechting wordt gebruikt.
Voorbeelden:
1. Natuurlijke hechtingen: gewone catgut, chromische catgut, zijde
2. Synthetische hechtingen: polyglactine 910 (Vicryl), polydioxanon (PDS), nylon, polypropyleen (proleen, chirurgipro)
3.Absorbable hechtingen: polyglactine 910 (Vicryl), polydioxanon (PDS)
4. Non-absorbeerbare hechtingen: nylon, polypropyleen (proleen)
5.Monofilament Sutures: nylon, polypropyleen (proleen), polydioxanon (PDS), poliglecaprone 25 (monocryl)
6. Multifilament hechtingen: polyglactine 910 (Vicryl), Silk, Nylon, Polyester
Posttijd: JUL-26-2023





